Binlerce yıllık tarihi olan kadim şehir Kars, yıllardır ülke ekonomisinden yeterli payını alamadığı gibi sürekli göç veriyor. Ekonomik nedenlerden dolayı metropollere göç edenlerin sayısının üç-dört milyonu bulduğu iddia ediliyor. 

Aslında en büyük şansızlığımız; soğuk savaş yıllarında Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’ne komşuluğumuzun oluşu. Ardından Sovyetlerin dağılmasıyla oluşan Cumhuriyetlerle aynı dönemde bizden ayrılan ve bu ülkelere komşu olan Artvin ve diğer illere bakıyorum da, hepsi ekonomik anlamda ihya oldular. 80 yıllık bir süreçten sonra kapı komşumuz olan Ermenistan’la bir de Karabağ sorunu çıktı. 1993 yılından beridir kapılara kilit vuruldu. Geçtiğimiz yıllarda 44 gün süren savaştan sonra Karabağ sorunu da büyük çözüldü. Ancak koşulların olgunlaşmasına rağmen Kars’ı ve çevresini ihya edecek olan Akyaka ilçemizdeki Doğukapı halen açılmıyor! Karadeniz lobisi bu kapının açılmaması için elinden geleni yapıyor. Azerbaycan ise Zengezur koridoruyla ilgileniyor. 

Iğdırlılar Alican sınır kapısını açmak için gece gündüz çalışıyorlar. Nihayetinde başardılar ve sanırım birkaç güne kadar karayolu kapısı açılacak. Biz ne yapıyoruz peki? Demiryolu ve karayolunun yan yana olduğu taa Orta Asya’ya, Çin’e kadar uzanan bu tarihi ipek yolunun açılması için sadece temennilerde bulunuluyor. Zaman içerisinde Türkiye’nin en değerli sınır kapısı olacak olan Doğukapı için doğru dürüst bir lobi çalışması yapamıyoruz, çünkü bir lobi oluşturamadık! Siyasi parti başkanlarından gerek iktidar, gerek muhalefette kimseden ses çıkmıyor. Birkaç STK ile olacak bir iş olmadığı da ortadadır.

Sayın Vali ve milletvekillerinin bu konudaki niyetlerini biliyoruz. Ancak yeterli değil. 
Atasözünde de söylendiği gibi; “Ağlamayana meme yok!”