Kars’ın Selim İlçesi Akçakale köyünde ikamet eden Kaya ailesi, 2008 yılında böbrek hastası olan ve 2005 yılında geçirmiş olduğu ameliyatla böbreğinin birisi alınan anne Birgül Kaya’nın tedavisi ve çocuklarının daha iyi bir eğitim alabilmesi için Sarıkamış’a yerleşti.

Cumhuriyet Mahallesi Sanat Sokak adresinde kiralık bir dairede yaşamlarını sürdüren Kaya ailesini, aksilikler burada da yakasını bırakmadı.

FEDAKAR BABADAN KIZINA YENİ HAYAT

2010 Aralık ayında artık tek kurtuluş yolu böbrek nakliydi. Rabia’yı böyle görmeye dayanamayan 55 yaşındaki babası Özkan Kaya, böbreğini vermeye karar verdi. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İbn-i Sina Hastanesi’nde böbrek nakli gerçekleştirilen Rabia, babasından aldığı böbrekle yeni bir hayata başladı.

Kendiside böbrek hastası olan ve yaşamını tek böbrekle sürdüren anne Birgül Kaya, Kızının böbrek hastası olduğunu öğrendiğinde büyük bir korku yaşadığını, yine o yasaklı günlere döneceklerini düşününce yıkıldığını söyledi.

Birgül Kaya, “Kızımın hasta olduğunu öğrendiğim an her şeyin yeniden başladığını düşündüm. Ama eşim buna izin vermedi. Eşim kızımın kaderini değiştirdi. O bizim kahramanımız. Yetkililerden eşim için sürekli bir iş istiyorum” dedi.

Kızına böbreğini bağışlayan baba Kaya da, “Ben kızımla aynı duyguları yaşadım, kızım da annesiyle aynı duyguları yaşadı. Çok şükür ki şu anda hepimiz sağlıklı ve yan yanayız. Kızıma böbreğimi verdikten sonra normal günlük yaşantıma sağlıklı bir şekilde devam ettim. Kızım da ben de kendimizi çok iyi hissediyoruz” dedi.

Tek sorununun sürekli bir işi olmadığını belirten Kaya, “150 TL ev kirası veriyorum. 5 çocuğumun var. 4’ü Sarıkamış’ta ilköğretim ve ortaöğretimde okuyor. Büyük oğlum Osman Kaya, Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Ağaç Dekorasyon Bölümü’nde okuyor. Kızım Rabia böbrek nakliyle normal hayatına dönmeye başladı. Fakat her ay nakil yapılan hastaneye kontrole götürmem gerekiyor. Belirli bir işim yok. Daha önceleri günü birlik işlerde çalışıyordum. Şimdi böbreğimin biri olmadığından ağır işlerde çalışmam yasak. Ben her ay Sosyal Yardımlaşma Vakfı kapısına gidip 100-200 TL almak istemiyorum. Asgari ücretle bile olsa sürekli bir işim olsun istiyorum. Bende bu kadar gelirim var diyeyim. Allah’ın izniyle geçinip gideriz” diye konuştu.

Ayrıca Kaya, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İbn-i Sina ve Cebeci Hastanesinin kızı Rabia’ya, ‘Özür Durumuna Göre Tüm Vücut Fonksiyon Kaybı Oranı: yüzde 90 olan bir rapor verdiğini ve yetkililerden bu rapora istinaden kızına maaş bağlanması için gerekli yardımları beklediğini ifade etti.

İŞTE HAYAT ÖYKÜSÜ

Anne Birgül’ün ardından kızları Rabia’nın da “Akut Böbrek Yetmezliği” hastalığına yakalandı. Bunu öğrenen aile, kızlarının sağlığına kavuşması için 2 yıl süren bir mücadele başlattı. Aile, bu süre içinde kızlarının tedavisi için Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesine gidip geldi. Günü birlik işlerde çalışarak ailesinin geçimini sağlayan Özkan Kaya için zor günlerde böylece başlamış oldu. Elde avuçta ne varsa kızının tedavisi için harcayan baba Kaya, 2 yıl süren tedavinin ardından kızı Rabia’ya böbreğini verdi. 15 Aralık 2010 tarihinde Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İbn-i Sina Hastanesi’nde baba Kaya’nın bağışladığı böbreğin nakliyle Rabia Kaya yepyeni ve sağlıklı bir hayata başlamış oldu.

Ancak Kaya ailesi için sıkıntılar yine bitmedi. Böbrek naklinin ardından Rabia’nın, her ay Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İbn-i Sina Hastanesine kontrol için gitmesi gerekiyordu. Şimdi Kaya ailesi bir taraftan geçim derdi, diğer taraftan kızlarının kontrolleri için Ankara’ya gidip gelmesine nasıl yetişeceklerini kara kara düşünmeye başladılar.

Sarıkamış Kazım Karabekir Lisesi 2’nci sınıfta okuyan Rabia Kaya, sağlık nedenlerinden dolayı okula devam edemedi.Rabia Kaya, “Benim için böbreğim kadar büyük başka bir kayıp daha vardı ki o da okuyamamak” diyerek, üzüntüsünü dile getirdi.

Babasından bir parça taşıdığını ve bu parçaya gözü gibi bakarak sağlığını kaybetmemeyi istediğini belirten Rabia Kaya, “Annem tek böbrekli, babam da benim hastalığımdan dolayı böbreğinin birini bana verdi. Şimdi oda tek böbrekle yaşamını sürdürüyor. Ailede 3 kişi tek böbreğiz. Babamın sürekli bir işi olmadığından çalışamıyor. Bende hastalığımdan dolayı 1 yıl okuluma gidemedim. Devletimizden babama çalışabileceği bir iş vermesini istiyorum. Babamın sürekli bir işi olursa bizde rahat bir şekilde okuyabiliriz” dedi.