Yıllar önceydi...Bir gün tiyatroda rol almak ve sahne ortamını öğrenmek için,  E. Belediye başkanı  Alibeyoğlu da katkıları ile açılan  Halk Eğitim sahnesine tiyatro çalışmaları yapan ve yıllardan beri arkadaşım olan Tiyatro yönetmeni İsrafil Parlak'ın yanına gittim.

-İsrafil hocam, bana tiyatronda ufak bir rol verir misin? dediğimde.

-Bak, Vedat Akçayöz kardeşim, sen benim arkadaşımsın,  tiyatro çocuk oyuncağı değil; Sevdin mi yürekten seveceksin; Dedi.

Sonra da kenarda duran süpürgeyi göstererek,

-Önce  elime bu süpürgeyi alacaksın, sahneyi bir güzel süpüreceksin, 

-Sonra da sahnenin tozunu  ciğerlerinin en uç noktasına kadar çekeksin dedi.

Ben de sevinçle süpürgeyi aldım sahneyi bir güzel süpürdüm.

Sonra bana döndü,

-Sen benim dostumsun. 

- Tiyatroda "Ahbap Çavuş ilişkisi yoktur dedi.

O günden sonra onun sanatsal ağırlıklı, yürekli, özünden veren (özverili) çalışmalarına amatör ruhumla  katıldım.

Bazı günler,

Tiyatronun parası bittiğinde, hanımından gizli olarak  kendi "Bankamatik" kartından defalarca para çekip tiyatro sanatçılarının kumanyasına ve sahne  dekorlarına çoğu kez  para harcadığını yakından biliyorum.

O sanatını Çakır keyif yaşardı.

İsmi önemli değil, bir ita amiri ona,

-Tiyatro sahnenin kapatırım  haaaa. ..Dedi

İsrafil'in cevabı çok ilginçti.

-Kars'ın sahneleri sizin olabilir.!

Ama Kars'ın "Sokakları bizimdir" Dedi.

Onun hiç yalakalığı  yoktu...

Doğru bildiğini her yerde ve her ortam da söylerdi.

Onunla ilişkilerim her daim sürdü.

Beraber "Kars tiyatrosunu temsilen"

Turnelere gittik.

İsrafil Parlak ölmedi.

Onun tiyatro aşkı "ölmemeli ve öldürülmemeli"

Adı Kars Tiyatrosu'nda yaşatılmalı.

O hayatını marjinal yaşadı, hep uçlardaydı.

Zaten sanatçı ruhu öyle değilmidir.

Beraber, aynı sahnede;

Nazım Hikmeti yorumladık,

Yunus Emre'yi yorumladık.

Ondan çok şeyler öğrendim.

Bir hayalim var. Yukarıda belirttiğim gibi.

Adı yaşamalı ve yaşatılmalı.

Bilmem anlatabilir muyum?

Vedat Akçayöz / Kars Kültür ve Sanat Derneği Başkanı