ÖNCE ÇILDIR AKTAŞ SINIR KAPISI MI AÇILACAK, YOKSA DOĞUKAPI MI? 

Önce Çıldır Aktaş Sınır Kapısı mı açılacak, yoksa Doğukapı mı?

Rusya gerek Komünizm döneminde, gerekse komünizmin çöküşünden sonra Ermenistan’ı korumuş ve kollamıştır. Rusya son yirmi yılda Ermenistan’ı Türkiye’ye ve Azerbaycan’a karşı korurken, bu korumanın sonucu:

Ermenistan refaha kavuşmadı, Ermenilerin işi de aşı da olmadı. Kentler, köyler, alt ve üst yapıda çağdaş yaşam koşullarına kavuşmadı. Tarım, hayvancılık, sanayi gelişimi durdu. Göç hızlandı. Rusya’ya, Amerika’ya ve Fransa’ya göçüp gidenlerden geriye dönenler olmadı.

Kin, düşmanlık ve toprak işgalleri, Ermenilere yoksulluk ve çaresizlikten başka hiçbir şey kazandırmadı.

Yirmi yılda Ruslar, kendi çıkarları uğruna, Ermenilerin gözlerindeki yaşlara ne baktı, nede acıdılar…

Peki şimdi Ruslar ne yapmak istiyor? Ermeniler ne düşünüyor? Öncelikle Ermenilerin artık ne düşünceleri, ne de yapacakları bir şey kalmadı. Gelelim Rusya’ya,

Rusya yirmi yıl önce, Dünyanın koşulları gereği, Ermenistan’ı, Kafkaslarda, kendisinin karada ki bir uçak gemisi görüyordu. Yani her çeşit silahla donatılmış bir üssüydü. Nato’nun Kafkaslara bakan Türkiye kalesine, karşı durabilecek bir set bir engeldi…

2010 ve 2011 yılları arasında Dünyada ki bazı gelişmeler bazı koşulları değiştirdi.

Örneğin, ABD ve Avrupa Birliğinin Türkiye’ye her vesileyle dayattığı emir ve isteklerine Türkiye artık “Emirleriniz olur” demiyor. Türkiye’nin çıkarlarına ters gelenlere “hayır” deme onurluluğunu gösteriyor.

Tabi ki, Türkiye’nin bu onurlu davranışı Nato Ağalarını rahatsız etti. Yine Fas, Tunus, Cezayir, Libya, Mısır, Suriye, Irak gibi devletler, kendi ulusal çıkarlarını düşünmeye başladılar. Bu durum ABD, İngiltere, Fransa, Almanya gibilerinin bu ülkelerdeki vurgun ve soygunlarını azaltmaya başlayınca, bu ülkeler, bu devletlerde karışıklıklar çıkardılar. Hem de, “Demokrasi ve İnsan Hakları” kisvesi altında müdahalelere zemin hazırladılar…

Örneğini Libya’dan verelim:

Libya’nın petrolünü işleten şirketler Avrupa ve ABD şirketleriydi. Libya, yavaş yavaş kendi milli şirketini kurdu. Petrolünü, işletmeye ve satmaya başlayınca, işte kıyamet bundan sonra koptu. Rejimleri değiştirmeye, iktidardakileri de despotlukla suçladılar. Libya’ya savaş halen devam ediyor…

Rusya, ABD’nin ve Avrupa Birliğinin bu tezgahlarını görünce, kendisine yeni politikalar üretmeye mecbur kaldı. Batı komşularının, Avrupa Birliğinin emrinden çıkamayacaklarını gören Rusya, öncelikle dik duran Türkiye’ye sonra da Kafkas ülkelerine sıcak bakmaya başladı. Bunun sonucu Türkiye ve Azerbaycan’la sıcak ilişkiler kurdu.

Bu sıcak temasların ve ilişkilerin sonucu olarak Cumhurbaşkanı Medvedev ve Başbakan Putin, Dışişleri Bakanı Lavro’ya talimat verdiler. “Haziran’ın   sonunda Kazan’da Azerbaycan Dışişleri Bakanı Elmar ile Ermenistan Dışişleri Bakanı Nalbantyan’ı bir araya getirip, anlaşmanın temelini oluşturun. Bu Karabağ sorununu hemen çözelim.”

Bir sözle yazımıza devam edelim: “gelecek zamanda; kimin dost, kimin düşman olacağını ilahi zaman perdesinden başkası bilemez.”

Rusya geçte olsa Azerbaycan’a yapılan kötülükleri fark etti. Halbuki Sayın Cumhurbaşkanımız Abdullah Gül’ün Ermenistan’a gitmesi, Sayın Başbakanımız Erdoğan’ın “Karabağ’ı çözün Doğukapı’yı hemen açalım.” Sözleri geleceği görme büyüklüğüydü. Lakin Rusya, bu büyüklüğü o zaman görememişti.

1996’da Ermenistan Cumhurbaşkanı Levon Ter Petrosyan’ın Baş danışmanı Jirayir Libarityan, Cumhurbaşkanımız Süleyman Demirel’le görüşmüş, Ermenistan’a dönerken de Kars Hava alanında kendisiyle görüşme ve konuşma ortamım olmuştu. “Yücel Bey biz Karabağ’dan hemen çekilmek istiyoruz. Lakin Rusya bırakmıyor.” Demişti.

Demek ki bu konuşmamızdan 15 yıl geçmiş. Şimdi barış talimatını Rusya veriyor. Yazımızı bağlayacak olursak, Çıldır Aktaş sınır kapısı çalışmaları, hükümetimizin talimatıyla devam ediyor. Başbakanımız bu kapının açılacağını zaten duyurmuştu.

Biz ise şunu duyurmak istiyoruz:

Gürcistan’a açılacak Çıldır Aktaş kapısından önce Doğukapı açılacak…