Arslan yayınladığı kınama mesajında şu ifadelere yer verdi:

“22.12.2011 tarihinde Fransa Ulusal Meclisi Genel Kurulu tarafından kabul edilen sözde Ermeni soykırımının inkârını suç sayan yasa tasarısı, hiçbir şekilde kabul edilemeyecek ve çok ağır sonuçları olabilecek bir yasadır.

1918 yılında Kars ve çevresinde Ermeni kuvvetlerinin katlettiği Türk varlığının acıları halen daha dinmemişken; tarihin yazımını tarihçilere bırakmayan bir anlayışı kınıyoruz.

Şanlı tarihimize ait hem Osmanlı hem de Cumhuriyet arşivleri, başta yerli/yabancı bilim adamları olmak üzere tüm araştırmacılara açıktır. Ve bu konuları tarafsız ve objektif biçimde ele alan yüzlerce yayın bulunmaktadır. Tüm bunlar açıkça göstermektedir ki, Türkler’in tarihinde utanılacak herhangi bir durum söz konusu değildir. Başımız dünyaya dik ve alnımız açıktır.

Şöyle ki, Özgürlüklerden uzak, tek taraflı, insan haklarına aykırı ve demokratik olmayan bu yasa, 1789 Fransız İhtilali’nin getirmiş olduğu özgürlükçü zihniyet ile kesinlikle bağdaşmamaktadır. 

Sadece siyasi gelecekleri nedeniyle tribünlere oynayan Fransız liderler ve milletvekilleri şunu çok iyi bilmelidirler ki; savaşa giderken dâhi ağaçtan yenen meyvelerin karşılığı olarak ağaç dallarına altın asan bir Türk ordusu, kadın, çocuk, yaşlı demeden masum sivilleri katleden bir düşünce dünyasına asla sahip değildir.

80 milyonluk Türkiye Cumhuriyeti’nin Cumhurbaşkanı’nın telefonlarına çıkmayacak kadar basiretsizleşen Fransız yönetimi, 577 milletvekilinin bulunduğu parlementosunda 44 milletvekili ile bu yasayı çıkarması da ayrıca manidardır. Yukarıda da ifade edildiği üzere, tek amacı önündeki seçimleri garanti altına almaya çalışan Nicolas Sarkozy, ülkesindeki 500 bin Ermeni vatandaşın yanında, 550 bin de Türk vatandaşının varlığını unutmasın…

Bu bağnaz ve tutucu zihniyeti körükleyen Ermeni Diasporası da, artık önünü görmeye başlamalıdır. Ermenistan dışında varlıklı şekilde yaşayan bu halk topluluğu, kendi halkına zarar vermektedir. Nitekim sınır kapılarının açılmamasına bağlı olarak yaşanan fakirlik ve sıkıntılar, iki ülkenin sınırında yaşayan halkı birçok yönden olumsuz etkilemektedir. Eğer Diaspora kendi halkının mutluluk ve refahını düşünüyorsa, bu içi boş ve başkalarının siyasi geleceğine katkı sağlamaktan başka bir faydası olmayan politikalarından acilen vazgeçmelidir.”