Şair Hıfzı İlk ve Ortaokulu Öğrencileri Şair Hıfzı’yı kabri başında andı. Kağızman Şehitliği’ndeki kabrini ziyaret eden öğrenciler, dua ederek usta şairi yad etti. Bir öğrencinin Şair Hıfzı’ya ait ‘Sefil Baykuş ne yatarsın bu yerde yok mudur vatanın illerin hani’ şiirini okuması, katılımcılara duygu dolu anlar yaşattı.

Okullarında Şair Hıfzı’nın hayatını anlatan bir köşe de hazırlamayı planladıklarını söyleyen Okul Müdürü Fikret Turan, usta şairin iletişim yönüne dikkat çekerek, insanlarla iyi ilişkiler kurduğunu söyledi. Turan, Şair Hıfzı’nın ‘Sefil Baykuş ne yatarsın bu eldeki’ deyişiyle kabul edildiğini belirek; “Böylesine değerli bir ismi yad etmek öğrencilerimizle eserleriyle birlikte anmanın gururunu yaşıyoruz, kendisini rahmetle ve saygıyla anıyoruz” diye konuştu.

Kağızmanlı Şair Hıfzı kimdir?

Ünlü halk şairlerimizdendir. Kars’ın ilçelerinden Kağızman‘da doğduğu için bu adla tanınmıştır. Asıl adı Recep’ti, şiirlerinde Hıfzı adını kullanırdı. Babasının gayretiyle dokuz yaşındayken hafız oldu okuma-yazma öğrendi. Birçok halk şairi gibi o da, yatın toprak işçiliğinde, rençberlikte çalışır, bahçecilikte, meyva işçiliğinde hayatını kazanırdı. Şiir söylemeye on beş yaşındayken başlamıştı. Gene birçok halk şairinin hayatında önemli değişiklikler yapan maceralara benzer bir olay, onun da başından geçti. 1908’de bir komşu kızına âşık oldu. Kızı kendisine vermedikleri için avunmasını şiir söylemekte buldu. 1911’de sevdiği kızla evlendiyse de bir yıl sonra ikinci bir sevdaya tutuldu, baldızı Ayşe’yi sevdi. Kağızmanlı, bu garip sevgiyi açıklayamadığından, gizli tuttu. Sevdiği kızı unutabilmek için Kağızman’dan Şabanlar köyüne kaçtı. En güzel, en içli şiirlerini de, sevgilisinden üç saat uzaktaki bu köyde söyledi.

Değerli halk şairinin ölümü de çok genç yaşında oldu. Erzurum ve Sarıkamış civarından kaçan Ermeni çeteleri tarafından şehit edildi.

KAĞIZMANLI HIFZI’NIN AĞITLARINDAN

Kara yerde mor menekşe biter mi?

Yaz baharda ıshak kuşu öter mi?

Bahçede alışan çölde yatar mı?

Uyan garip bülbül, göllerin hani?

***

Emmim Kızı, aç kapıyı, gireyim.

Hasta mısın, halin, hatrın sorayım.

Susuz değil misin, bir su vereyim.

Çaylarda çalkanan sellerin hani?

***

Civan da canına böyle kıyar mı?

Hasta başın taş yastığa koyar mı?

Ergen kıza beyaz bezler uyar mı?

Al giy, allı balam, şalların hani?

***

Sen de Hıfzı gibi tezden uyandın.

Uyandın da taş yastığa dayandın.

Aslı Han’ım gibi kavruldun, yandın.

Yeller mi savurdu, küllerin hani?