Kars’ın merkeze 20 kilometre mesafedeki 70 hane, 350 nüfuslu Hacıhalil Köyü’nün bayan öğretmeni Esin Kılıç, fedakarlıklarıyla öğrencilerinin gönlünde taht kurdu. Sabah erken saatlerde sınıfların sobasını yakmak için kömürlükte odun kıran Esin öğretmen, öğrencilerini ısıttıktan sonra teneffüs saatlerinde de birlikte oyunlar oynuyor. Mesleği boyunca 8 yıldır köyde görev yapan Esin öğretmen, tayininin çıkmasını bile istemiyor ve Doğu’ya gelmekte ön yargılı öğretmenlere de çağrıda bulunarak bu bölgelerde görev almanın daha da önemli olduğunu belirtiyor.
Esin Kılıç, Aydın’dan geldiği ilk görev yeni Kars’ın Hacıhalil Köyü’nde 8 yıldır öğretmenlik yapıyor. 35 öğrencisi bulunan Hacıhalil İlkokulu’nda Manisalı Hamza Dinç ve Niğdeli Gizem Üneşi ile birlikte öğretmenlik mesleğini yürüten Esin Kılıç, bu bölgede öğretmenlik yapmanın kendisini mutlu ettiğini söyleyerek, önyargılı olan meslektaşlarına da çağrıda bulunuyor. Doğu Anadolu Bölgesi’nde öğretmenlik yapmaktan çekinmemelerini isteyen Esin Kılıç, kendisinin bu bölgeye çok alıştığını ifade ederek tayinin bile çıkmamasını istiyor. Tayinin çıkması halinde çok üzüleceğini de kaydeden Kılıç, öğrencileriyle ve köy halkıyla kurduğu sağlam bağlar nedeniyle çok üzüleceğini vurguluyor.
Öğretmen arkadaşlarıyla birlikte havaların soğuması nedeniyle okulun sobasını yakan Esin Öğretmen, kömürlükte odun kırıyor, sınıflarda soba yakıyor ve teneffüs saatlerinde de öğrencileriyle birlikte çeşitli oyunlar oynayıp sağlam bir bağ kuruyor. Öğrencilerle derslerinde de tek tek ilgilenen onlara okuma-yazmanın yanında şiirler, Atatürk, vatan ve bayrak sevgisini de dolu dolu yaşatan Esin öğretmen çevrede de “Yılın Öğretmeni” olarak anılıyor.
Hacihalil Köyü İlköğretim Okul Müdiresi Esin Kılıç, “8 yıldır bu köyde görev yapmaktayım. İyi günlerimizde, kötü günlerimizde köylülerimizle bir aradayız ve biz burada bir aile olduk artık. İlk geldiğim yıllardaki öğrencilerimi mezun ettim ve hepsi liseye başladılar, onlarla karşılaşmak oldukça mutluluk verici. Köylüyle olan diyalogumuz çok iyi ve biz onlara, onlar bize her şekilde ellerini uzatıyorlar ve hiçbir zaman yalnız bırakmıyorlar bizleri. Hepsine bizi birer öğretmen değil de bir abi, abla ve çocukları gibi bağırlarına bastıkları için teşekkür ediyorum. İlk geldiğim zamanlarda kış şartları benim için oldukça zor geçti ama daha sonra ortama alıştım ve köylünün sıcaklığıyla zamanla her şeyin üstesinden geldik hep birlikte. Köylü bizim gitmemizi istemiyor, bizler de bu sıcaklığı göz ardı edemeyiz ve bu nedenle aklımızdan bile geçirmiyoruz.” dedi.
Sadece okulun değil köyün öğretmeni olan Esin Öğretmenin bu sıcakkanlılığı, sevecenliği ve kendini köye adapte etmesi herkesi memnun ediyor.