Vali Kara mesajında şu ifadelere yer verdi: “Peygamber Efendimizin doğumu, insanlığın kurtuluşu için hayırlı ve mübarek bir başlangıç olmuş, aydınlık bir çağ başlamış ve alemler nurla dolmuştur. Cenab-ı Allah, Peygamber Efendimiz (SAV)’i, her tarafında cehalet, zulüm ve ahlaksızlığın hüküm sürdüğü, tevhid inancının unutulduğu, insanlığın karanlık bir duruma düştüğü, yaşanamaz bir hale gelen dünyaya ve bütün alemlere rahmet olarak göndermiştir. O’nun gönderilmesi insanlık için bir lütuftur. Peygamber Efendimiz (SAV), insanların, refahı, huzuru, mutluluğu için hak, hukuk, adalet, medeniyet, hürriyet ve insan hakları gibi kavramları topluma yerleştirmiştir. O, hayatı boyunca, insanların yüreklerini merhametle, rahmet duygusuyla yeniden yoğurmuş ve vicdanlı, şevkatli, ipek yürekli insanlar topluluğu haline getirmiştir

Tüm peygamberlerin geleceğini müjdelediği, alemlere rahmet olarak gönderilen, Kur’an ahlakıyla donatılan hidayet meşalesi bir peygamberdir O.... Peygamberimizi sevmek; imandır, ibadettir, cennettir, huzurdur, mutluluktur. Peygamberimizi sevmek; hepimiz için en üstün sevinç ve neşedir, heyecandır ve güzelliktir. Unutmayalım ki; O olmasaydı, ne insanlık olurdu, ne dünya ve ne de kainat...

Yaradılış, bir sevgi tecellisidir. Ezelden ebede sonsuz ve sınırsız sevgi kaynağı olan Cenab-ı Allah, sonsuz inayet ve rahmetiyle, ilk insan ve ilk peygamber olan Hz. Adem’den itibaren yeryüzüne sevgi elçileri göndererek insanlığı ilahi sevgi yoluna hidayet etmiştir. Bu sevgi elçilerinin en yücesi de elbette ki peygamber efendimiz Hz.Muhammed (SAV)’dir. Allah ile sevgi ilişkisi kurabilmek için Peygamber Efendimizin (sav) sevgi çemberine dahil olmamız gerektiğini idrak etmek durumundayız. Cenab-ı Allah'ın sevgisine, hoşnutluğuna ve bağışlamasına mazhar olabilmek; Peygamberimizi kendimizden çok sevmek ve O’nun ahlakıyla ahlaklanmakla, O hidayet meşalesini takip etmekle olur... Bu nedenle; tüm Müslümanlar, Fahr-i Kainat olan yüce peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa (sav) ile onun Ehli Beyt-i ve ashabı ortak paydasında kenetlenmelidir. Gerek dini gerekse beşeri alanda; hangi dil, ırk, soy ve mezhepten olunursa olunsun her türlü kısır çekişmeler, ayrılıklar, aykırılıklar bir tarafa bırakılarak, İslam-peygamber-vatan-insan sevgisi ve kardeşlik ortak ekseninde birleşilmelidir. İnsanların kardeşliğine engel olacak duygu ve yönelişlerden arınmaya çalışılmalı, kardeşliği kalplerde pekiştirecek hususlar inşa edilmelidir.

Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (SAV)’in Kutlu Doğum Haftası’nın bütün Müslümanların gönlünde sözde değil özde kardeşlik duygusu ve coşkusunun filizlenip yeşermesine, davranışlarımızda kardeşlik ahlakı ve kardeşlik hukukunun yaşanmasına vesile olmasını temenni ederken, tüm insanlığın; kardeşlik ekseninde sevgi, barış, mutluluk ve esenlik içinde yaşamasını Cenab-ı Allah’tan niyaz ederim.”