Kars halkının yüzde 80’i tarım ve hayvancılıkla geçimini sürdürmekte iken, milletvekillerimiz bu sektörün geliştirilmesi adına kalıcı hiçbir çözüm üretmemişlerdir.

İl Tarım Müdürlüğü yetkilileri ise, veteriner istihdamını artırmaları gerekirken, duyarsız ve ciddiyetten yoksun bir çalışma içinde yer almışlardır.

Milletvekillerine neden oy veriliyor?

Milletvekillerinin asıl görevi, siyasi parti gözetmeksizin halkın somut taleplerini yerine getirmektir. Ancak milletvekillerimiz üreticinin sorunlarını yerinde görmek yerine, kendilerine yakınlığı ile bilinen belediye başkanlarının, bürokratların atamalarının ya da ihalelerin peşinde koşarlar, bu nedenle halkın bunlara karşı saygısı kalmamıştır.

Oysa ki; yasal olarak her yıl vermiş oldukları mal beyanları denetime tabi tutulsaydı bu olumsuzluklar yaşanmazdı.

Kars neden bu kadar göç verdi?

Göçlerin temel nedeni, işsizlik ve yoksulluktur. Buna bağlı olarak KİT kuruluşlarının özelleştirilmesi olmuştur. Bu kuruluşlarda çalışan memur ve işçilerin başka illere naklen geçmesi sebebiyle Kars nüfusu giderek eksilmektedir.

Kars, 1960 yılına kadar 12 milletvekili çıkarmakta iken, 1960’dan itibaren bu sayı 9’a düşmüştür. 1970 yılında 8, daha sonra 6 iken, Ardahan ve Iğdır’ın il olmasından sonra bu sayı maalesef 3’e düşmüştür.

Kars ekonomisinin bu kadar geriye gitmesinin diğer nedeni, kendi kişisel çıkarlarını ön planda tutan milletvekillerimizin referansları sonucu atanan yeteneksiz belediye başkanları ile bürokratlar olmuştur.

Peki üretici için çözüm ne olmalı?

Devlet destekleme yardımının siyasetçilere yakınlığı ile bilinen kesimlere tahsis edilmemesi için, merkezi yönetim, “vali” tarafından görevlendirilecek bir komisyon tarafından gerçek üretici (çiftçiye) verilmelidir.

Kars bölgesinde tarım ve hayvancılığın geliştirilmesi ve güçlendirilmesi adına İl Tarım Müdürlüğü nezdinde düzenlenecek kurslarda edinilen bilgiler, kamera marifetiyle hazırlanacak kasetler köy muhtarlarına verilerek çiftçiye aktarılmalıdır.

Merkezi yönetim eliyle kurulacak tüketici kooperatiflerinin hayata geçmesi sonucu, “çiftçi”nin ürettiği emtianın değerinde satın alınıp, milletvekillerinin öncülüğünde büyük kentlerdeki marketlerde ve tüketici firmalarda Pazar temin edilmelidir.

Üreticinin gereksinimi olan göletlerin çoğalması ve arazilerin sulanması adına yeni plan ve projeler geliştirilmelidir.

Sonuç olarak; Doğu’nun uygar kenti Kars’ın içinde bulunduğu durumu gördükçe içimden bir şeyler kopuyor. Çünkü Kars ilimiz, yaşamaktan sevinç duyduğumuz bir kent kalmanın çok uzağında. Bir kentte bulunması gereken imkânların bir çoğuna sahip değildir. Yaşanan bu olumsuzluklara sebebiyet veren milletvekilleri, Kars ekonomisine kalıcı projeler üretirlerse kafalarına yumurta değil gül atılır diye düşünüyorum.